۱۴۰۰ شهریور ۳, چهارشنبه

گل سرخ


 

میدونی،

یه چیزایی هست که توی یه جمله نمیشه گفت. شاید اصلا نشه گفت. ولی به هرحال آدم برای اثبات بودنشون باید یه کاری کنه. نه؟ شایدم نه. 

اصلا کی گفته هر چیزی نیاز به اثبات داره؟

شاید همین که خودم میدونم که هست کافیه.

بعضی چیزا هم هستن. ولی اونطور که باید نیستن. برای اینکه اون شکلی که باید، باشن باید کاری کرد. این دیگه درسته. نه؟

ولی شایدم نه. چه لزومی داره که اون شکلی که من میخوام باشه؟ مگه فقط من توی این دنیام؟

این جریان چله نشینی بد جوری منو درگیر کرده. همش فکر میکنم همه چیز دنیا باید اون شکلی که من میخوام باشه چون برای منه. 😂😂😂

...

ولی یه چیزی رو میدونم. اینکه بعضی چیزا همینطوری که هستن خوبن. همین جایی که هستن، توی همین زمانی که هستن...

بعضی چیزا خیلی عالی تر از چیزی هستن که بخوای تغییرشون بدی.

مثل گل سرخ سیاره کوچیک شازده کوچولو.

سالگرد پا گذاشتنت به سیاره کوچیک من مبارک گل سرخ دوست داشتنی من.



۱۴۰۰ فروردین ۲۰, جمعه

یکسال و اندی بعد...

بیستم فروردین هزار و چهارصد تقویم هجری شمسی 

نهم آوریل دو هزار و بیست و یک تقویم میلادی

...

امروز یک سال و اندی از شروع پاندمی کرونا میگذره... و هنوز هیچ چیزی تغییر نکرده..

جز اینکه دلهای آدم بزرگها داره عادت میکنه به تنهایی و این اتفاق خیلی ناگوارتر از اصل جریانه...

......

میدونم خیلی حرفا توی دلم هست که داره منفجر میشه. اشکال اینجاست که خودمم نمیدونم این حرفا چی هستن که راحت بریزمشون بیرون و جلوی این انفجار رو بگیرم...

حس میکنم بغض وحشتناکی گلوم رو گرفته و داره خفه ام میکنه...